! ... Haho! Haho
Tiştê ku tê serê ZIMANÊ KURDÎ, li ser destên qehramenên kuling û tapanên EREBMANCKÎ û TIRKMANCKÎ di ragihandina de, talanî, malwêranî û komkujî de ye. W hew.
Wekî mînak, rojekê ji rojan, di semînarekê de, li ser (Zimanê Kurdî di ragihandinê de), ku yek dezgeha ragihandinê jî nehat û amade nebû, ji ber ku bi nerîna wan de ye, asta wan di ser vê yekê re heye, hûn. got: Zimanê Kurdî di ragihandina de, ketiye ber kuling û tapanên nezanan, êdî bi giranî tê pelixandin. Kesên pispor û şareza jî, ne li ber tiştekî ne, tenê hevdem bi pelixandinekê yan lêdana kuling û tapanekî re, parçeyek ji dilê wan hildiweşe û eger mêr kurên mêran bin, devê xwe vekin.
Di wê semînarê de, min got: Keko eger peyvek di zimanê dayika te de nebe, ne xem e, ji zimanekî din di pêş de, eger peyveke biyanî cihê xwe di nav deverek de girtibe, ew jî asayî ye, lê dema ku peyveke resen e û cihgirtî Hê, her weha eger peyvek ji bav û kalên xwe de, ji malbata vî zimanî be, êdî lazim e ku tu şarezahiya xwe bi kuling û tapanan nîşan bidî û bi kîndarî komkujiyî iman seromuji bed iman ser aliyî, wekî talanê, hema gorên bikom li pey zimanê xwe yê Erebmancî yan Tirkmancî bihêle.
Em destnîşan bavo, ew (çek) e, ne (sileh) e. Keko, ew (artêş) e, ne (cêş) e, zîreko ew (radestkirin) e, ne (teslîmkirin) e, zanayo! Ma ragihandina milyonên din, bi behaneya hêsankirinê, peyvên bi zimanê we bikar tînin ?! Na. Xwedî xwe di axê de vedigevizîne û bi kelogirî û hilolîkan dinihurîne û bêje: "Çima tu kîtabeta î'lamê bi luxeteke fesîh î'tîmad dikî, meselen bedelen ji (sînor) hidûûû bik (ûînar) hidûûû bik (hidîarû bik) bed ) Kî dikare were dîtin û nivînên ji (al) ê ('elem) ê bikar bîne, ji bo ku kêfa xelkê ji te re bê!
Kuro eger ez bi EREBÎ binivîsim ez ê bihêlim çavên te beloq bimînînim, xwe bi van gotinan hin gotin motinkên EREBMANCKÎ li ser xelkê Nebîne.
Dîsa jî: Haho! Haho!
Tiştê ku tê serê Zimanê Kurdî, li ser destên qehramenên kuling û tapanên EREBMANCKÎ û TIRKMANCKÎ di ragihandina de, talanî, malwêranî û komkujî de ye. W hew.