Min çavê xwe di koçeriyê de li jiyanê vekir.
Tê bîra min dema ez di tûr de li pişta diya xwe, diya min ji ber dijmin di revî, dixwest gerdena xwe û min ji devê singoyê dijmin rizgar bike.
Dema ez di wî tûrî de lê dengê dilê xwe dixwînim, bi vî rengî dîsan min hêvî ji Xwedê dikirin, xûsiya wê di gewriya wê de mabû, xîze xîza singê wê bû, di heman demê de bi vî rengî diya min radestî kolê dev.
Min wê riya ne dizanî rê diya min pir dirêje, dema ku ser wê heya dawiyê ne diyar ez li ser dengê qêrîna pêşîn a birayê min ê ku ew di newala de pêşiya min de ji diya min re çêtir şiyn ûm xwe li lîstikvanên xwe gerandin û ber çavê min neketin min zanî ku em ji welatê xwe dûrketine.
Aravara we bi xêr