Li gundê min
Xemo ji Remo re got: gelo te kengî dev ji kar Kartîtiyê berda?
Remo bi devê kî li ken jêre got: min di sala 1980 an de dev ji karê hevparîn berda
Xemo jêre got: dêmek kerîtî min bi çar salan ji te bihtire?
Remo bi matmayî lê, meyzand, weku ew gotin pê nexweş hat, Xemo ne hişt ew rewşa Remo tê de dirêj dirêj bike, jê re got: mebesta min te berî min bi çar salan xwe ji wê girikê tewa kir?
Rûyê Xemo vebû jê hate: erê ji xwe min beriya te zanî ku min çi şaşî kir dema ez tevlî wan bû lê lê, başe em ji wê gemarê tewa bûn.
Keder li wir, li wan guhdar kirin, û dilê xwe bi kar anîn, bi xwe bi ser hev de guvaştin lê, bi xwe nikarî, bi rûyek tirş ji wan re got: Hûn ji xwe fedî nakin, em herdûkan jî bi vî rengî partiyê dîsa çû yekîtiya Sofiyat xwendinê, yekîtiya wê ji me bawernamek ji çêtirîn zangoyên wî welatî wergirt.
Ez bawerim heger ne bi xêra vê partiyê ba, dibe ku hûn di xewnê şevan de bin jî ji sûrî derneketan û her weha hûn bibin ku dibe endezyar û lingê em bi zangoya ne keta lê, mixabin îro hûn kenê dien kiêin kiêin ri partner mi partiya ki
Xemo û Remo xwestin gotinê ji devê keder bigrin, da berevaniya xwe bikin lê, keder riya axavtinê neda wan, û weha domandin.
Binêrin kurda berê gotiye kaniya mirovî av jê vexwar gerek kevira navêjiyê? Başe em dev ji partiya xwe berda, em ê bêjin baweriya we nema pêtê lê, şerm bikin hûn kenê xwe pê bixin, ji xwe fedî bikin bikin.
Man e ez we hardûkan jî nasdikim, beriya hûn herin Yekîtiya Sofiyeta, tê bîra min, em çi dikin berevanî di ber nêrîn û rêbazê partiya xwe bi kar bînin, ew bû hûn li kolana ne dirabûn, yê ku bi weine bik di rêde li ser hevalik we bigota. mane dewleserê vê partiyê hûn naha endizyar in.
Nûka hate bîra we ku hûn kerin?
Çîrok dirêje lê, ez ê li vir bi sekinim.