Li gundê min
Xweda bi dilovaniya xwe şabike Mehmûd xwest xwe bike zimanê erebî Bike. Lê, ka wê kî kî wî fêr bikê.
Celîl jê hate: Tu berxekî bidê min ez ê te fêr bikim?
Mehmûd jê hate girtin: bila Xwedê ez ê berxekî bi dime te lê, ka tê kengî min fêr bikê.
Celîl jê hate girtin: Ez ê ji îro de dest bifêr bûna te bikim ma çiye.
Herdû li pêşiya mala Mehmûd sekinîne. Keyfa Mehmûd hat, jê hate got: deka ji min re bêje?
Celîl ji Mehmûd re got: Hema em ê ji ting dest pêbikin.
Mehmûd jê hate: ting çiye?
Fatê keça Mehmûd, ew jî li ber dîwêr rûniştî bû, lê dengê wan ji bavê xwe re bû re gotin: yabo Celîl li ser solgih dibêjê ting?
Mehmûd li keça xwe meyzand û ji Celîl re got: rast ting solgihe?
Celîl jê hate girtin: erê
Mehmûd ji celîl dîsa got: Xwedê Erebiya fatoka min dizanê min navê ..?!
(solgih ew ciyê ku gemara xwe tavêtinê ta ku dibû biqasî girekî lê tê) hin jê derxistî ting hin hin solgih. Em rast in Celîl jî ne dizanî Erebî lê, dixwest berxekî ji Mehmûd bistîne lê, Mehmûd zûtir li xwe vegera
