Dirbêsiya min… Metirse ji bêbextiya dem Ez tim te himbêz dikim. Bi şev û rojane. Ez xaka te dipîvim Bi hestên hebûna xwe. Tê tim bimîne Xetîra azadiyê Di nav çavên sitema Rûreşkên mirovatiyê de. Tê tim bimîne kela ronahî Di koşika demên tal û tarîde. Tu kes nizane binixumîne Di pexla bêxwedîka dîrokê de. U tu kes nizanî veşêrî Di qorzîka xewnên wenda de.
***
Erê dirbêsiya min Ta ez hebim Ez nahêlim tucarî dijmin Li meydanên te dervezin. Ê dêwen kenok Kiryarên xwey keysebaz Binimînin li ser sînorên te. Ma ne şerm îro AHRÎMAN Dixwaze kolanên te vala bike. Û konên xweyî reş vegre, Di nîva ahînên bêdengiya te de. Û kurmê dilê xwe bişkîne Li kêleka rondikê çavên te ..
***
Dîsa ez dibêjim Dirbêsiya min Tu agir li ser bişewitîne. Ji ber ku, tu nîşana azadiyê ye Û kela mêrxasên Dimdimê ye Ma wê çawa AHORAMEZDA Bihêle MARSÊ Ixrîqê Çirifîtkan bide xwe Li ser xaka te Û kela girî di qirika te de bihêle.
***
Erê dirbêsiya min Tu rewşa hoza KîKANE Bila çemê EKSOZÊ Pesnê ciwaniya te bide. Bila girê HESIKÊ Ç çemê ZIRGANÊ Di der mafê lehengiya te de Xeberbidin. Tenê ez karim bibêjim: Tê wê û wê Bibe guleke evîndar N di nîva dilê min de bimîne.
