Soemso û Sima, îlê dîn
Xelkê ji ber Şemso dabû sitû, kes ne diwêr kîlok tûtin ji xwe re bikre. Dema mirov çav li timbêla Şemso dikir, nema dizanîn qotiya xwe, yan kîsikê xwe ku hinekî tûtin di binê wê de, li ku veşarê.
Soemso karmendê dît bû, di dezgihê rêjî de bû.
Rojek Şemso ji Sima, îlê dîn jê derxist: Sima, tl tu nizanê tûtin li ku heye?
Sima, îl jêre got: belê çawe ez nizan im.
Keyfa Şemso hat denvê wî li pişta guhê wî sekinî, weka devê kiwara mêşa xuyakir.
Soemso ji Sima, min re got: deka ji min re bêje tûtin li ku heye?
Sima, jl jêre got: Xwedê tu destek cil ji min re ne ne kirê Ez ji tere nabêjim?
Şemso ji xwe re got: ma çiye ez destek cil jêre bikrim, beram ber wê ciyê tûtinê ji min re bêjê, Şemos, Sima, îl bir firoşgiha mala Eyşanê destek cil ji Sima, ezê re kirî, jê bê min re bêje va tiştê te dixwest min ji tere kirî?
Sima, îl jêre got: ser çava siwar bin?
Şemso û hevalênêwaza xwe wekî bûnwar bûn, Sima, ew jî di rex Şemso de rûniştin û timbêl bi rêket, ta ji Amûdê derket. Soemso pirsî tê min bi kûde bibê Sima, î?
Sima, jl jêre got: ma tu ne tûtinê hêvîne?
Soemso got: erê mane ev karê min e, Sima, îl jê tê: nexwe deyneke bila bihna te fere bê?
Timbêla wan çûn gihîştî rastî gundê xursê, Sima, jil ji Şemso re got: temam li vir bi sekinin?
Timbêl sekinî Sima, îl ji Şemso re got: dakevin?
Tev daketin Sima, ma xwe bi gundê xursê vekir ji Şemso re got: Tu wî gundî dibînê?
Şemos jêre got: er ê Sima, îl ez dibînim.
Sima, ez jê bêjim: temam ew gundê xursiyê, tev tûtine, li vir ...