Çîrok

: Dihate gotin û li ser bextê ê di got

di Gundekî kevinar kesek de hatibe wî ber gorên miriya çêtir kirin. Rojekê da bala xwe çima keda min giş û mele sê pişka ji peran dixwe

? çend quroşkî bi ser min de tavêje  

? Çima ez tiştek nakim ku ez ji mele destnîşankirina sûd bigrim

Hate bala wî ramanek girîng "Mala melê gund û camî" mizgeft "bi heve ye û sê parê çara melê li camiyê radikeve" rabû çekên hemî spî li xwe kirin û ber serê mele ku li camiyê raketiye.

? got: Ha mele tu nasdike ku ez kîme

Mele got: Heger ku ez ne şaşbim tu weliyê xweda yî

Got: te rast got mele ez hatime navêyekê bi dime te ji bo tu bidî wê mirovên xwedan miriyan in

? Mele got: bêje nama te çiye

Ezê ji çavên xwe bigihîn im xwediyê miriyan

Got: mele her miriyekî di goristana vî gundî de doza mafê xwe dike

? Mele got: ma çi mafê miriyê gorê ye

Got: mafê yekemîn du3a roja êvara înê

Duwemîn kesê wê roja pêncşemê wê bîstekê ji tirbê bikole û wê

? çar mecîdiya têxe kortê de

ew çar mecîdî wê herin ber destê miriyê wî tê bêje tenê malxwên

mal û divê kes ji wan pêve nizanibe min navê gihandiye û bi xatirê

mele rabû bi tîr çend qam "Rik3et" nimêj kirin û raket

Lê ji sahwû tirsê nema xew nefret dikin çavên mele sbî rabû çû oda muxtarê

gund, go hal û mesela min û weliyê xwedê eve muxtar bi lez malxwê gund çivandin û gote wan çîroka mele û weliyê xwedê

hemû gundiyan

gotin: emrê xwedê li sera û li ser çavê e û bû kar ji hemî kesên xwedan miriyan ku her pêncşem bostekê ji tirbê bikole û çar mejîdiyan têxê û bi vî karî ew kesê ku bergor