نجاة الكنز

^{Parzûna xezîneyê}

^{Iro min bi têlefonê, bi gelemperî, gazî diya xwe kir, da ku derheqê tenduristî û tenduristiya bavê xwe de bipirsim, ji ber ku ew ji temenê nehsaliyê ne û piştî ku ez ji wê fêr bûm ku ew di tenduristiya baş de ne, min hewl da ku ez bi gotinên xweş û çîrokên kurt û funny bi wî re bipeyivim da ku wî bide kêfa wî û bi wê re mijûl be. The xwişkên bi wan serdanên rêxistinî di navbera me de ne da ku tenê bimînin.
Têlefona têlefonê bi dayika min re îro ji ber wê vegotina hişmend û hişk ya bûyerên ku li ser wê re derbas bûn û kifşkirina min diyar bû ku bîra wê dê bi heman hêza berê re bimîne bê bandor li salên xwe yên jiyanê bike, ku min ber bi dilxweşî û serbilindiya herî mezin ve ji ber ku ez keça wê me.
Dayika min diaxivî di demekê de ku ew ji rêwerdan û qanûnên hatine girtin ji bo pêşîgirtina girtina zêr li derveyî awraqê hay jê nebû, û ew qaçaxçîtî hate hesibandin ji bilî çend perçeyên piçûk ên ku wek destûr an zindî destûr tê dayîn û cezayê ji bo qaçaxçîtiya zêrê ji bilî berhevdana wê zordar bû.
Dayika min û bavê min ji balyozxaneya Swêdê li Amman vexwendinek hevpeyvînê stendin piştî ku wan xwest ku biçin cem xwişka min, Nasik, ku demek dirêj li Swêdê dijî. Di wê demê de, her kesê diçû Aman destûr bû ku bi xwe tenê 50 $ bi xwe re bîne. If heke ew di kontrolkirina yek ji kontrolên Iraqê de li ser riya di navbera Iraqraq û Amman de bêne kontrol kirin, û dêya min bi xwe hemî zêr û hin perçeyên nû bi xwe re diyariyên diyariyên xwişk û birayên min bide. Gava dayika min fêr bû ku qedexe ye ku zêr bi rêwîtiyan re bike, wê ew bitirs bû û nedizanibû ku meriv çawa tevbigere û ji bavê min pirs kir gelo çareseriyek wî heye. Wî jê re got ku wê bavêje û bavêje û bigere lêgerînê, lê ew ditirsiya ku kesek wê gava ku ew avêt ev dît. Dema hatina wê li odeya lêpirsînê, jinek zarokek piçûktir ew berê xwe da qîrîna hysterîkî, û dayika zarokê nekare ku ew bêhtir ji mehekê bêhna wî bêdeng bike.Bi bêdengiya jina berpirsiyarê lêgerînê jinan serê xwe rakir da ku wî aciz bike ji qîrîna zarokan re bêje ji dayika min re got ku hûn ne hewce ye ku hûn li rastîn bigerin, hûn dikarin li otomobîlekê bisekinin ji ber ku hûn nekarin rawestin. Diya min derket, Farhana, da ku xwe ji xwe bawer neke ku qîrîna zarokê wê xilas kir ji karesateke mezin a ku li benda wê û bavê min bû. Piştî ku bihîst ku ew ji çavnebariyê hate derxistin, wê li erebe geriya ku ji bavê min re bêje ka çi qewimiye, li ku derê ew jî ji ber bermahiya dayika min şok bû û ew bêyî agahiya wî ew birin zêr. ,Ro, diya min bîra bûyer û êşên wê kişand, û çawa Xwedê ew parast parast da ku zarok bi şêwazekî hovane qîr bike, û ew bêdeng nemabû û bû sedem ku ew ji dilpakiya ku ew û bavê min rû bi rû xilas bibin. Piştra, ew bi diyariyên xwe yên zêr û zêr re gihande Ammanê, û ji wir jî derbasî Swêd bû.}

^{Dr. Vian Al-Najjar / Qalami}