Bûyîna di navbera Corona û birçîbûnê de, kî ye xurttir û kî dê di dawiyê de biser bikeve?
Sevenoreşa Lubnanê ev heft sal e ku vê nivîsê dinivîse.
Lubnanî piştî ku mal û pêlavên xwe ji zindiya paşîn vala kirin, daketin kolanan, û serên wan ji her hêviyê bûn, û birçî gefan li piraniyê pirraniyan dixe, bi taybetî çîna karker, ku naha xwediyê roja xwe ye piştî ku Libnanê ket bin xeta bêbextiyê ku her roj di bin çavdêriya rasterê de zêde dibe Hemî hêza birakujî, "her kes wateya".
Ew rootê hemû xirabiyê yê di vê karesata aborî, siyasî û civakî de ne.
Ew ne kêmasiyek çarenûsî ye, û hemî hewldanên ku wan ev pêkanîn ne tiştek din ji formek din a xapandinê ne, manîpulkirina çarenûsa hevwelatiyê, kêfa wî li wî dikin, mirina wî paşve xistin û hewa wî li ser agirê bêdeng silav kirin.
Vê kêmasiyê ji ku derê ve hatî? Pirsa ku tê zanîn ji hêla piçûkê li pêş mezinê Libnanê ve hatî bersivandin e
"Fînanse depober ji hêla Bankeya Lubnanê û bankên ku fînanse ji dravê mirovan re peyda dike, bi mebesta bidestxistina qezayek bilez û çavsor, bêyî ku bala xwe bide xetereyên" mezadê temen "yê kesên ku ew bi dravê xwe baweriya xwe dikirin, ji hêla rayedarên siyasî û rêveberî yên serketî ve tê şandin.
Bi mîlyonan dolar ku di xefikên serokên desthilatê de bi dawî bû, û piştre ew hatin qaçaxçkirin ji bo bankên Swîsre ne tenê nekarin bergirî û deyn di budceya Lubnanê de, lê pêşve xistina wê dîsa ji bo xweşikbûnê, lê biryarên hakimar gihîştî astê ku bêdeng kirin û tepeserkirina kolana Lubnanî û têkbirina navxweyî bi navbeynkariya biyanî bi tevahî. Wekî ku di destpêka şerê navxweyî de, dema ku Lubnan deriyên xwe ji her kesê dûr û nêzîk re vekir, wan dest bi gendeliyê kirin û belavbûn di nav gelên heman kesan de belav kirin, artêşê di prosesê zordariyê de bikar anîn ji bo her kesê ku derketin kolanê xwestin astek astek jiyanek birûmet bijîn, ev e ku, birçîbûna xwe tijî xwarinê bikin, û li şûna birçîbûnê ew pijandin. Devê xwepêşanderan girtin û lêdan bûn, û wan dixebitîn ku rêzika yek perçe perçe bikin, ji ber ku Lubnan bi hemî mezheb û tevgerên xwe yên siyasî yek alî bû, û ji bo cara yekemîn piştî şerê navxweyî, Lubnanî bi birayê xwe yê Libnanî re li ser rastek hêsan, ku hêza jiyanê ye, lê şabûna Libnanî di şahiyê de ne diyar kir zewaca yekîtiyê, li ku Sûdmend û dilsozên ji derveyî pileyên hêzê vedigerin ku bi wan yekbûn û vegerandina wan rêz û stûnan bi yekîtiya xwe ve vegeriyan ser lîstika mezhebî ya nebaş û xwedêgiravî wê û vegera fenomenê ya Alzlam û milîs û dilsoz ji serok û mezheba polîtîkayê.
Ger hûn dixwazin yekîtiya gelan hilweşînin û wê qels bikin, wê hingê pêdivî bi we heye ku belavkirinên ku baweriyek binpê dikin ji bo berjewendiyek serok an karmendek bixebitin.
Bi vî rengî rovî qels bûn, dengên daxwazan felq bûn û li ser devên birçî mestir çûn ser nan, wekî ku Lubnanî ku bi evîna jiyan û şahiyê tê nasîn ji vê tunebûnê têr nekir û ev birçîbûnê ya ku ji hêla kesên ku li jor de ne, heya ku Corona hat, ji bo hilweşandina vê axê, û xapandin û mirin.
Qerantîn, bi piranî bi xebata kêm, ji bo mayî ne yek bû, lê ji bo çi dirêj?
Mirin ji ber birçîbûn an mirinê ji hêla korona ve, çu alternatîfek din heye ku vegera Lubnanî li kolanê, doza mafên wî yên herî bingehîn (hemî bêjeyên, em wek mirov dijîn an çêtir bimirin).
Corona û Corona du alî yek eynî coin in, û du xewn derbas bûne.
Pêdivî ye ku van du serhildanan bêne hev kirin, an Libnanî dê nebe.
