المساء

^{Varê
Bayê min mîna ezman digerim
Dem baran dibare, xemgîn e
Tîrêjên şevê û xewnên dirêj
The êvarê xemgîn û şermê Ezz ji jina ku min dît , min hêza wê xwest}

^{Wê min birin mala xwe ya kevn û ne got çi difikire
Di êvarê de, kasa taştê dimeşe, û min nedixwest ku ew êvaran tê bîra min
I ez li ser partiyan ne fikirîm
Rêwîtiya meya dirêj nayê bîra min
Fînansan nayê bîra min
Jina ku di dema mirina xwe de hezar carî hate bîra min nayê bîra min
Wê gazî min kir rêyek ku bi rojan li benda min bimîne
Di êvarê de
Wê xaç girt û ber bi çolê ve çû
Li kolanan digerin, çiya û guleyan çiyayan
Min nivîna xwe kişand û aliyên çemê dirêj kir, li ser hişê xwe yê dûr û pir port,
Ji bo demên betlaneyê yên ku çu paşde gav neavêjin, rêwîtiyên çûk, odan, porrên, stran û maseyên
Ne daristanek ji min re dibe alîkar ku ez bi çem re rû bi rû bim û tiştek bimire
Li hember zilmê derewan dikim, li benda fermana min me
Ez nameyan dubare dikim û dubare dikim
Bêdengiya êvarê û rengê tîna rojê wek xwînê ye
Helbestvan li benda bûyîna nivîsa xwe ye û evîndar wî rêberî dike!}