في ذكرى ميلاد لينين

^{Em ciwan bûn, me nizanibû ev zilam kî ye (xwediyê wêneyê ku bi gotarê ve hatî şandin) Wêneyê wî ji dîwarê odeya mêvan deverek baş digirt, di destpêkê de min fikir kir ku ew wêneyek yek ji xizmên me yê ku derketiye, her kes bi wêne eleqedar bû ... ew hildibijêrin, çarçowê wê dixemilînin û Ji nû ve bidin sekinandin, li ser balansa wê cûda bikin ... piçek berbiçav, berbiçav ... no no piçûktir bilindtir ... bi rastî, pir baş. Heyamek ku ez bi kurdî difikirîm, çima Kurd eleqedar in ji vî zilamî û ji wêneyê wî re, carinan wan wêneyê wî kişandin ... carinan ji dîwarê odeya mêvanan ji bo yek an çend rojan bêpar dimînin, û ez wî roja duyemîn dibînim, ew ew didomînin, ew dîsa vedixin, piçkî ... na na, Baş e ... baş e, ez piçek mezin bûm ... min dest pê kir ew li ser dîwarên xaniyên din dibînim, çi ye? I min wêneya wî li ser pirtûkên bi kaxizên sor dît, û min navê wî "Lilin" nas kir, ji ber vê yekê min ew navbirî ... Zilam ne Kurd e û navê wî xerîb e. Whyima ev hemî berjewend e? Em li pişt wêneya wî bi malbatê re ne dema ku em di bihara "Sirian" de ne ... Van rojên wusa wan wêne wî bi me re kişand, û dû re min fêm kir çima wêneyê wî ji dîwarê xaniyê me dûr bû, û em mezin bûn ... û min wî baş nas kir, min navê sêyemîn, navê jina wî, dîroka wî, detayên rojane û rêwîtiya wî nas kir, min pirtûkên wî xwend, Min ew xwend, ez ketim hundurê wê, min dixwest ku pirtûkan bikirim û wan ji pirtûkfiroşên hevalên min deyn bikim, û ez naxwazim ku wan .. min wan girt ... Min roj derbas kir û pirtûkxaneya min pirtûkên wî nav kir û ez mezin bûm ... û heval ji deyn didin. A û venegerin wan pirtûkxaneyê, .. Salên dirêj derbas bûn, pirtûkên wî dest pê kirin ku birevin û ditirsin, kes ji wan deyn nekir, û min êdî ji wan pirs nedikir ku ew vegerin, ez naha ew pirtûkên bi kaxezên sor li eniyên nivîsgehan, pirtûkên nû yên ku dest pê dikin cihê xwe digirin, û dibe ku Fikrên nû, ... em ciwan bûn, me nedizanî ew kî ye ... em mezin bûn ... ji ber vê yekê wî ji me dûr kir, wêneyê wî bi rojan û salan ji dîwarê dûr bû ... wêneyên nû yên ku min dest pê kir li ser dîwarên xaniyên cîranan sekinîn ... wêneyên ku ez baş dizanim û navê xwedanvanên wan dizanim. Dîtina wî hîn jî di laş û hestîyên min de derbas dibe ... di giyana min de derbas dibe ... Ez dibînim ku ew di çavên din de têne xêz kirin ... di wêneyên din de wekî ku ew dîwarên xaniyên me dixemilîne ...}