عفواً أيها الأعداء:

Bibore, dijmin:

Her tim diqewime ku hûn Kurd fêm nakin, û ji ber ku hûn zimanê wî jê re fêr nakin, ew ê zû li ser wî zor dadbar bike, wî bi taybetmendiyên herî berbiçav bavêje, û wî wekî dijminê sond bixwîne, û kêmbûna edebiyatê binav bike, û ew di rastiyê de ne wusa ye. Ji ber vê yekê, gava ku hûn du Kurd dibînin ku di hebûna we de sûcdarkirin û destdirêjiya devkî digirin, aciz nebin .. Ez yekem çîrok fêm dikim.Lê herî zêde ew e ku neheqî û sûcên ku dibe ku ji we re yek ji wan bandor bike bi piranî ji aliyekî din ve hatine Kurd kirin.
Heke Anksaoui ji we re bibêje, mînakî: Dijminê min, ew tê wateya xwedîkirina wê, û heke yê paşîn we sûcê kalibaya giran tawanbar dike ku hûn kesê extiyar, oportunîst û xerîdar in, wê hingê ew tê wateya birayê wî Ansaoui. Qet nebe an hêrs nebe, wekî ku di wextê wextê serê serê polîsan de çêbû.
Theîrok û tiştê di nav wê de ye, dijminê delal, dema ku polîsan kurê tirsnak, Farni û bavê wî rêve kirin, ber bi Al-Mahfar bûn ji ber tirs û xofên her û her di navbera wan de her sibeh û êvarî. Ya dawî dema wê êvarê û piştî nîvê şevê bû, ev merivê nehs hat malê vexwar. Ji nişka ve, ew çû oda bavê xwe û li ser xapandina xwe kir, çimkî wî ferman kir: "Ji Xudayê te. Xudayê te kî ye?
Between di navbera basmala bav û dengê wî de, wî bi ecêb dubare dikir: Xudayê min, Xudayê te. Xudayê min, Xudayê te. Lêbelê, bîhnê şerabê ku ji devê vê Azraîlah re dihat ew bêrêzî li Lake kir: Ma raelawa ku raelsraîl alkolê digire dema ku ew ji bo zarokên Adem qedexe ye ?! Hîç şik tune ye ku di vê yekê de tiştek xelet e û Azrael di sernavê de xelet kiriye. Li vir, wî hewî çavên xwe vekir da ku dijberî milyaketiya mirinê bibe, û gava wî kurê xwe li jor dît, dema ku qîr kir, ew dîn bû û li pey wî çû li hewşên xanî dema rêve kir ku wî dev ji bertekên xwe berde, û wî nekariye ji Xudayê xwe lêborînê bixwaze ji ber ku wî ew ev xapînok ji Azrael xirab difikir, û dema ku ew gihîştin herduyan. He ew li nêzîkê stasyona polîs bû, û ew herdu hatin rasterast birine polîsan.
Meriv difikire, dijmin, bi kurê xwe re li pêşiya serekê polîsan, yê ku di navbêna wî de bû, sekinî. Kî yê pîr şaş kir ku gava çav li rûyê serokê polêsê hat, ku ew jî rabû ser laşê ku jalabiya lê dixe, ne yekbûna wî ya leşkerî?
Lêbelê, hêrsa wî di pîriya kalikê şemitandî de bû ku wî çavnebarî kor bike.
Serokê polîsan pir aciz bû, mîna ku pratîka wî her êvara Pêncşemê, dema ku kes wî hişyar kir ku ji bo pirsgirêkek bilez bişopîne.
Pirsgirêk di navbera her du aliyan de xirabtir bû, û pîr dest pê kir qîrîn, ku ji serokê stasyonê re got:
Bi xwedê, ezbenî îro, ez wiya didim te, û ew wiya te dike.
Bê guman ew negot ez wiya diya xwe bi zimanî didim, ev werger ji min e, ji bo pêşîgirtina li nermbûn, ji bo rûmetiya ku wî digot: Oh sir, ey diya we îro ji we re şermezar dike oh ew sansura diya we ye.
The mêr tê vê wateyê: Oh îro ez wî dikim bi dayika xwe re an wî ji dayika xwe re dike.
Li vir, serokê polêsê dîn hatî,