بِرَسْمِ الشُّعَرَاءِ وَالأُدَبَاءِ وَ المُثَقَّفِين.

Bi kişandina helbestvan, nivîskaran û mirovên perwerdekirî.
Voltaire dibêje (Ji min zirarê neke, ji ber ku gava penêrê min tune be serê min tune.)
And ez ji rewşenbîr û nivîskarên me ecêbmayî dimînim, û helbestvanên me kurdan in, meriv çawa dikare xwe xweş bike ku ew pirtûk ji nivîskaran re bihêle,
Exchangeawa ku ew di berdêla berjewendiyên jiyanê de ew çi dikin ku di nav dîrokê de ew her dem bimirin.
Meriv çawa ji devê tiştê ku ji wan re hatî hiştin ew ê di berdêla çi tiştê ku nefret û nefret dike ne di dilên hemî gelên wan de hebe.
Ez çawa dikarim ji we re dihêlim çi ye ku sedemê "li yekîtî û li beramber ji bo peymana gumanên xwe ji wan re belav bike, çawa memnun ku dev ji çi ye, a yekê" li ser bilindiya wê ya şaristaniyê ji neteweya xwe de li beramber ji bo yekê Maicon "li Tcherzmanm û wan bikin a stock dikenin, di nav miletan?
Ji min bawer bike , ev pirs ji min reht dike, ger tu nîv in ku nivîskar an a nîv helbestvan ji çi Artadhat be Assaloka "di siyasetê de , heta eger ez jiyana xwe bi xwe qedand a book an a yek herwek tenê Diwan.