Ro ez li wir bûm
Howiqas tiştan bûm
Muchiqas min ji hûnera xwe ya seyrûsefê çavê xwe digirt û rûpelên rojnameya neguhdar di destên te de rûpelên hewayê zivirand.
Min şilbûn û şehîtî kir, loma min tiliya xwe ya şilandî bi tiliyên hişk vegirt û min dest bi lêdanê kir.
Oh ew bîranîn ..
Bîra bîhnfireh a bîhnfirehiyê, ku demek nahêle û kêmbûna cîhê nahêle.
Hûn ne mîna yên şopgeran bûn, ez wekî xewnên xewnê dilşikestî bûm.
Sibeha min jî ne mîna ya sibehê bûm tijî bedewbûn bêhêviyên bêbext ên Rojhilatî û xemgîn bû.
Ez nizanim, ji ber ku deveran bîra mirovan mîna mirov heye, bîranînek ku ji me re hest dike da ku em dem û rûyên ku me bi zorê ji bîr kirine vegerin me, da ku asmanê me tarî nebe ku hebûna nîvê meha heyvê di wan de be û ew demên dilpaqijînê hez dikin.
Li ku derê tîpên zirav û zirav dema ku rûyên xwe li bendê ne.
Zindanek bîranînê I .. those ew bîranîn, min hestek xerîb li ser cîh, rû û dem heye.
Tu ne li wir bû ... erê tu ne li wir bûyî !!
Pûçek, aramiyek tirsnak, û ewrek li ser hûragahiyan.
Tenê wê hingê min fêm kir ku ew tiştek ji xeyalê minê bêaqil re tunebû, û ew bi dilpakî xemgîniya xwe dixemiland, an ku ew destpêka lîstika pêşgotinê bû, bê dawî, an jî dibe ku derewanek şîrîn .. derewek ji lazuliya lapis.
Bi bişirînek şerm û veşartî, ez zû vegeriyam da ku bêhêviyên xwe bixim nav zîndanên xwe yên mirovî de û di ramîna xwestkar de veşêrim.
Painêkirin ji hêla hunermend: Sherihan Baklaro
