Bavê luqman

Bavê luqman

Bavê luqman ti çiyabû li pişta min
Ti rêber û rêzan û rêşan bû jibo min
Lê mixabin te ji nav me barkir
Feleka xayîn em jev qut kirin û dilê min sarkir
Bavê luqman bi barkirina te bare kul û xema vê ser mile min
Rundik ji cava tim dibarin liser bejin û bala te yî şêrîn ti wê li bîra min
Bavê luqman
Gelek caran hêstir tê de derbasbûyî
Her dem kenê te liber cavawinda na bin
Dara me hişk bû û kulîlkê jiyana me weşiyan û ro biro em di Çer misin
Bavê luqman
Me liser te kire qîrên û nalîn
Bi çûnate em winda bûn jiyan li min bû ne tu jîn
Buhar li me ziwab ew ewrê payizê biser mede barîn
Bavê luqman
Xwzî me berî te bar kiribane
û min çûna te ne dîtibane
Em li ser te girîn ta kehnîkê cave me zi wabûn
Çende rojeke dijwar bû roj lime bû bê ronahîbûn
Lev lime bê tava heyiv û gelek reŞû tarî bûn
Bavê luqman
Em wekî wekî dara bê pel û bê fêkî ne
Ji bo te hezar carî em bimrin ne xeme ew bare giran ma tê liser mile kê kî

Em soz di din te de diçin wê dem liser rêbaza te bi meşin ... da ku em jî wekî te ser bilind bin
Tarî giran in hildin liser mila ... kar û xebat û Hiskirina milet û welat û em ne revîn

Ji ber ti jimere dibistana evîna welatê me yê Şêrînî
Ti hêja yî ava kewser û sînata hingivî nî