Daxwazên ji bo 2020-an hatin rakirin.
Di dilê her yek ji me de bi hezaran henek, xemgînî, û bîranînên xwerû hene .. Em gelek caran wêneyên bîranînan li dawiya û destpêka her salê dibînin wekî ku em bi şahî û xemgîniyên xwe re bara paşîn bistînin ... Tevî derbaskirina rojên sala nû (dibe ku Xwedê qencî, aramî, û ewlehiya li wê bike ..), Tiştê ku herî zêde bala min kişand ser rûpelên biratî peyama vî mirovê koçber bi gilî û gazincên xwe yên ji bo sala nû ev e:
((Ez ê du hezar û bîst gilî bikim ku em hîn jî koçber û bêserûber in .. Naha kes rewşa me nizane heya ku axayên siyaset û olê .. gilînameyek dinya digirîn. Ez ê malbata xwe ji êşên salên cuda cuda bikim.) Em hezkirên xwe û yên ku di dilên me de hezkirine winda kirin .. Ez ê erdê di xewnên xwe de bi kulîlk û bayê belav bikim .. Ez ê ji xwe re dilgeş bikim ku min jiyana sultanan jiyan kiriye .. û ew neheqiya bi zordaran re .. Ez ê di aştiyê de bimînim gorê wî axa yek ji belengazan dike yek ... Xwezî, ew ji bo hejaran bû ... Ez nizanim ku ew dikarim cesedê min di nav dojeh û mar de biqewimin ji ber ku ez ji hêla gumana wan ve ji hev cûda dikim Wek doktrîn û ol, ew dizanin çi dilê me diêşîne, lê ew ji me re nehs in .. Ez piştrast im Yen ku 2020 dê mîna pêşengên xwe ji salên berê be ... heman rû, heman êş û heman rêçê .. Em direvin û ew Sultanên mayî ne Siltan ..)).
Ev mirovên koçber kurên gelê me ne .. ew li bajaran û gundan dijîn ku ji bo pêşberên agir û wekî dîwarên teng ku di rûyê dijmin de li hemberê şoreşa rûtîn radiwestin .. û wan bi dehsalan şer û rejîman dişoxilînin .. Wê gavê Komkujiya Sinjaringalê ew dil û dirûşmên xwînê. .
Em dibînin ku bi sedhezaran bajar û gundên nûjen li ser modela herî dawî têne çêkirin û ji bo nirxên fantastîk têne firotin ku tenê dewlemend dikarin bikirin! Ma ew ne heqê van Dîwanî ne ku ji bo qurbanî û êşên xwe hin xemgîniyê vegerînin ... bi avakirina kompleksên xaniyên hêsan da ku wan ji serma zivistanê û havîna germ ji wan biparêzin?
Zozan Saleh Al-Yousifi
