1 Minuten Lesezeit
01 Aug
Şevek ji şevê, cehzêranê b.

Boniye Cegerxwin


Heute bin ich aufgewacht und die Erinnerungen an die schmerzhafte Vergangenheit erschienen vor meinen Augen.

Wenn wir die Grenzen Syriens zum irakischen Kurdistan abschneiden

Schleichend aus dem System entkommen, um sich meinem Vater in Bagdad anzuschließen
Wer hat diese Grenze wie wir heimlich überschritten?
Vor einem Jahr
Es war 1959
Ein tödliches und schreckliches Abenteuer für die Familie und ihre Kinder
Eine anstrengende Reise voller Terror und Angst, ein verzweifelter Kampf mit dem Leben.
Mein Gedicht kam Jahre, nachdem sich meine Angst in meiner Brust breit gemacht hatte

Für dieses schreckliche Abenteuer, das uns zu Tode geführt hätte, wenn sie uns gehabt hätten


Şevek ji şevê, cehzêranê bû
Şeveke giran, reş û tarî bû
Ez û dayka xwe, xwîşka min Rojîn
Selam û Azad, Sînem, Gulperî
Me da ser şopa, du kurdên rênas
Dilê me teva, bi coş û taswas
Çawa ew diçûn, em li pey wan bûn
J'ber ku di rê de, em pir nezan bûn
Rengê wê şevê, ez pir hejandim
Dengê kûçika, ez pir tirsandim
Rêçek pir dijwar, em têde diçûn
Ta l'me bû sibeh, em di rê de bûn
Axek ajotî, tert û tevlîhev
Lingên me li nav, geh meş û geh rev
Çi gab mir davêt, ich j'xorta dipirsî
Kengî em dighên, pendî bê tirsî
Wan serî dihejand, ihr xwe dikenand
Ew rêça dirêj, bi tirs me bûrand
Tirsa polîsa, kete dilê min
Lêdana bavo, hat berçavê min
Lê jinişkave, gotin va sînor
Em tevde kombûn, li wan hawîrdor
Malbata Bozê, li gel gundiyan
Hatin pêşya mich, li ich civiyan
Xwarin j'mer anîn, livîn pir danîn
Em ketin xewê, best û bi vîn
Dema şiyar bûn, tev dîsa hatin
Striyên lingên mich, wa tev kişandin
Ta em çûn Baxda, jîn hat gorandin
Hembêza bavo, em tev civandin
Ew şeva dijwar, qet jibîr nakim
Çawa tirsa wê, ji ser xwe rakim
Ta hebim li jîn, wê l'bîra min sein
Gelo wê tehlî, tim para me be

DIESE WEBSEITE WURDE MIT ERSTELLT