KURTEÇÎROK
TOPISK
Bû kufkufa wî di nav nivanan de , xwe diqulipand vî rexî û rexê din
hevjîna wî jêre got : çi bela te ye ?
ti dibê qey deynê vêqas xelkê ji te têne xwestin
ser çokê xwe rûnişt û bi tepa li serê xwe xist û got : em ji sibê heta êvar e dişixulin wek kere û bi nîvê heq, hîn nerazîne, bi xwedê qedrê yekî tirk ji me hemiyan bihtire, do care li me pere distînin
hevjîna wî got : ji berê de dibêjin geya yê hewşê tehle
Kawa got : xwezî bi vê jî , di ser wilo de perê me jî dixwin û nadin me , we roj ne roja xêrê be roja em ji welatê xwe
derketin û me berê xwe da vir , ma ev mirovatî û kurdayetiye, na bi xwedê .
Ehmed Tahir
5
KURTEÇÎROK
TOPISK
Dema diaxifî rê nedida kesekî, xwe ji hemû kesî zanetir didît, timî pesnê partiya xwe dida, me wilo kiriye, em ê wilo bikin, derdora wî tevan dizanîbûn ew mirovekî derewîn e , di ser wilo de jî xelkê xwe dida dora wî, digotin belkî rojekê bi kêrî me werê û jêre didan ber çepke, mêrik diket çav xwe de û zêde gavî bihtir dikirin .
Ehmed Tahir
6
KURTEÇÎROK
TOPISK
Berê xwe da rêxistina mafê mirove, da gilî bike, pepûko sûcdar û tewanbar derxistin, berê wî dan asayîşê .
Ehmed Tahir
7
KURTEÇÎROK
MÎRZA Û KER
Mîrza rojekê li kerê xwe siwar bû , ji rojavayê kurdistanê berê xwe da başûr, çû seredana pismamê xwe, ji hez kirina Mîrza qedrê ker jî pir girtin, bi roj di nav mêrgê de diçêriya û bi şev ka û ceyê hêrtî didanîn ber ker , piştî Mîrza vegeriya mal, rojekê ker filitî yekser berê xwe da başûr , cihê mêrg û ceyê hêrtî , Mîrza li ker geriya, piştî çend rojan , zanyarî jêre hatin ku ker li başûre, Mîrza ker anî mal, heftiyekê ew girêda, dilê wî pê şewitî ew berda, careke din ker berê xwe da başûr, her ew tîne û ker diçe , pismamê wî jî texsîrî nekir, çi cara ker dihat wî qaçaxê bi ker derbasî bakur dikir , karê xwe pê diqedand, heta rojekê ker li ser sînor hat kuştin û kes lê xwedî derneket .
Ehmed Tahir
8
KURTEÇÎROK
KERÊ BÊ KAR
Pepûko Hemzo êvar e ceyê hêrtî didanî ber kerê xwe û roja dinî dibir cot, lê mixabin ker cot nedikir , ya hê kambaxtir zîtirk li xwedyê xwe dixistin û direviya dihat malê
cîranê wî jêre got : cîran çi bela te û vî kerî ye ?
her roj te dibînim tu zû ji kar vedigerê û kerê te berî te li male
Hemzo got : cîran halê min ev e û ev çîrok min e bi vî kerî re
cîranê wî jêre got : wî birçî bike , xuya ye bitir bûye, serxwe ve çûye
Hemzo jî texsîrî nekir kaya rijî didanî ber ker, lê ker ma li ser rêbaza xwe ya berê
Piştî çend rojan cîranê wî jê pirsî, ha cîran çi bi te re çêbû ?
Hemzo got : kurmê şîrî ta pîrî, êvar e dikeve enbarê û ceyê hêrtî dixwe
bû tiqtiqa cîranê wî keniya û got : xwe jê xilas bike bifiroşe evê bibe bela ji te re , kerekî bê kar e
Hemzo got : cîran bi xwedê xelk wî dibin aş û dibin cot, rojekê kesekî gazind jê nekiriye hema ji mala xwe re pîs û qeşmer e .
Ehmed Tahir